CELOTEH RAMADAN, Musyawarat Anak-Beranak

CELOTEH RAMADAN, Musyawarat Anak-Beranak

Oleh: Eriyanto Hadi 

PERUNDINGAN anak-beranak, dalam penyampaian aspirasi tigo beradik, anak-anak Pak Anjang Bungsu –Ulong, Angah, dan Uncu— ternyato tak putus, buntu, atau deadlock. Latifah, bini Pak Anjang ikot jugo, bertindak sebagai saksi dan penengah.
   
Apo yang dimintak budak ni, tak banyak do. Senangnyo, tapi memenangkan kepalo. Aleh-aleh nageh janji nak berayo di kampong. Pak Anjang langsong temenong burok. Macam ayam kena berak kapow. Kalau tanyo ingen, kuatlah hati Pak Anjang nak berayo di kampong, dibandingkan budak tigo beradek ni. 
   
Bebudak ni, paling nak meriang-riang hati, dapat ke mano-mano. Kemak agaknyo dah, duo bulan lebeh melekap ajo di umah.
   
“Abah jugo yang nyanjikan, tahon ni kita berayo di kampong. Kato Abah, dah lamo tak ziarah ke kubow Atok ngan Wo… Tahon dulu kita dak go balek…!” sampai anak Pak Anjang nomor duo Angah, selaku juru bicara mewakili abang ngan adiknyo.
   
“Miko tak dengo, jangan nak balek kampung, sembayang gayo ajo kito keno suroh di umah… Bukan apo-apo do, nak… Corono… Corona… Tau dak miko…” keleh Pak Anjang.
   
Ado jugo untong ado corona ni, dapat jugo alasan. Padahal, kondisi bang saku jugo tengah tak memungkenkan… Baju gayo budak tak bebeli, corona go keno tudoh… Lambat buat kueh gayo, corona keno tudoh….  Tak beli dageng untok sambal ketupat, corona keno… Jelas besok ni hari gayo tak gamai orang bejalan, corona go yang salah. Pokoknyo, ajab corona ni keno tudoh. Tapi, salah dio go, ngapo degel betol.
   
“Abah ni, bebuat alasan ajo ni… Orang-orang tu, banyak go yang balek berayo di kampong. Tak peduli jugo dengan corona tu…!” sampai Angah.
   
“Nak, memaseng kito, tak bisa disamokan do… Mano yang balek berayo di kampong tu, pasti ado alasan. Begitu pulak sebaliknyo, kito memilih tak balik, tentu ado jugo alasannyo… Jadi, tak bisa kito bandengkan macam itu ajo do…!” jawab Pak Anjang.
   “Tapi, kan Abah dah janji…!” desak Angah.
   
“Abah buat janji tu dah setahon dah nak… Gayo tahon dulu lagi. Waktu tu, siket pon tak tebayang kondisi macam sekarang ni…!” Pak Anjang masih bekeleh.
   
“Tak mantap Abah ni… Tengok Pak Cik Amat tu, balek dio ke kampong…!” usong Uncu, Anak Pak Anjang paleng kecik.
   
“Balek pon ni, banyak jugo tak sedapnyo… Siapo sebetolnyo tendak balek. Abah ni, mengotek-ngotek jugo hati nak balek. Teingat cakap Pak Cik Amat Dikau tu, silu go hati… Bagitu tau kita balek kampong, sibuk keno tanyo dek Pak RT, keno tanyo dek kadus… Kita jadi ODP. Belom lagi bual jiran kiri kanan umah… Memang tak semuo macam tu… Tapi ado ajo jiran yang meraso kalau kito ni datang membawak virus corona tu ke kampong…!” ucap Pak Anjang.
   
“Kalau macam ini,  macam mano Bang… Misalnyo kito balek gayo ni, misalnyo ni; begitu sampai kito melekap jo di umah usah ke mano-mano…!” Latifah Bini Pak Anjang ikot memberi usol.
   
Pak Anjang tediam… Latifah ikot diam… Ketigo anak Pak Anjang jugo ikot diam. Pak Anjang melangot… Kalau macam ini modelnya, tak akan putus runding. Latifah dan ketigaoanaknyo tak akan berani lagi mengusik Pak Anjang yang tengah termenung macam tu. Diam-diam mereka begarit meninggalkan musyawarat yang tak sudah itu. Tinggallah Pak Anjang berseorangan. 
    
Dalam menungnya, ayal Pak Anjang mengelena ke masa-masa lalu. Terbayang masi-maso di kampong. Tebayang maso-maso kecik dulu. Pak Anjang, Ujang, Baden, Ayang, begitu lepas jo sembayang gayo,tak lengah lagi do, langsong tancap gas. Assalamualaikum umah sano… Assalamualaikum umah sini… Singgah umah sano… Singgah umah sini… Ngentam lontong, ketupat, kacang tojen, agar-agar jemaw, aei lamnet. 
    
Agak dah agak tengah hari siket, mencengkeng tepi sungai, ngurangi muatan. Lepas tu sambong lagi, hinggo merato kampong umah disinggahi. Memang sedap gayo di kampong ni… Memang tak ado lawa sedapnyo…!***
#balekkampong
#melekapdiumah

Berita Lainnya

Index